و آنگاه که قلب کوچکم را به دستان زمستانی ات می‌‌سپردم

پاییز در درونم به زمزمه آمد

تو را یاد کردم به حرمت باران

طلوع را به خواب گره زدم

و دریای نگاهت را با زورق چشمانم فریفتم